kime?

doğru zamanda doğru yere gelen sen olsaydın..keşke mi bilmiyorum.benimkisi sadece merak işte..sonunu göremiyorum.sen ilk olsaydın,son olsaydın..
nihayetinde karşıma çıkan herkes,o kadar yardımcı oluyor ki bana;içimde büyüttüğüm çöplüğü görme konusunda.gelen gideni aratıyor mu bilmiyorum.sanmıyorum,en azından sıkılmıyorum..oyalanıyorum,ömrümü yiyorum.
her seferinde yeni birşeyle karşılaşıyorum.sadece; sonu aynı oluyor işte..sonra düşünüyorum;nasıl yapıyorum? her yol bitiyor..hepsi benim içimde bitiyor.ne kadar tuhaf bütün yolların aynı yere çıkması benim için,benim içimde.
düşünüyorum.
sorun bende mi bilmiyorum.
bu nasıl bir ruhtur ki içine düşeni önce eviriyor çeviriyor tüketiyor,sonra yasını tutuyor;ardından zamanla unutuyor.belki de sadece unuttuğunu sanıyor..ama işte bir yerde karşıma çıkıyor.
düşünüyorum..
sorun sende mi bilmiyorum.
kimse o kadar çaba sarfetmedi şimdiye kadar.içimde,kalbimde bi yerlerde kalmak için pek kimse uğraşmadı.
düşünüyorum.
sorun kimde bilmiyorum.
şimdi yine bakarken öyle,içime içime..kimlerle karşılaştım..ne gidenler var,ne kalanlar var...

ruhumun bi ucundan vakti zamanında tutmuş onca kişinin içinde,acısı kalbime oturmuş bir kişi var.

sen değilsin.
sen hiç değilsin.