Ocak 28, 2007

.temhaz ib ralnısamnukod ed enedeb relneyemlib ıyamnukod ahur

hiçbir şey değişmeyecek,hep aynı kalacak..

karanlık örtecek günahlarımızı;
ince alevler yüzümüzü,bedenimizi aydınlatırken.

soluğumuz karışıp da bir yerde kesildiğinde,
aklımızda hep sorular olacak,birbirimize ait olmayan.

her sorumuz cevapsız,
şüphelerimiz sonuçsuz kalacak nihayetinde.

saklanmakla geçecek,üç kuruşluk günlerimiz.
insanlardan,kendimizden saklanmakla.

hiçbir zaman haykıramayacaksın içindekileri,
hissetsen de,diliniin ucundan dökülmeyecek.

ben ufacık kelimelerin ardına kocaman umut kaleleri yaparken,
sen hep bir işaret bekleyeceksin yüzümde,şüpheme dair.

ve hiçbir şey planladığın gibi olmayacak.
gün gelecek; saat gibi işleyen hayatının, tıkandığı yer olacağım.

ve her anımız hep yarım kalacak.
senin söylemediklerin,benim ima ettiklerim yüzünden.

yanımdayken gitmeni, uzaktayken gelmeni isteyeceğim,
sen farkında olmazken..

sesinden,nefesinden uzak bir köşe isteyeceğim,
sen içinde yanarken.




edited.

0 yorum: